Karakteristiek
Pleisterlagen uit de 19e eeuw bedekken de laatmiddeleeuwse kloostermoppen en in de noordwand van het koor zit een dichtgemetselde priesteringang. Binnen in de kerk is een preekstoel van omstreeks 1600, samen met het doophek afkomstig uit Leek en in 1752 naar Noordwijk verhuisd. In de dakruiter hangt een klok uit 1712 waarop de naam van Carel Ferdinand, Graaf von Inn- und Kniphausen. Begin 20e eeuw werd het doophek overbodig bevonden en gedegradeerd tot stalhek ergens in het dorp. Enkele jaren later kwam het hek terug en de dooptuin werd in de oude glorie hersteld.
Gebruik
Af en toe is in deze kerk een vesperdienst. En er worden tentoonstellingen, concerten en lezingen georganiseerd. Het lijkenhuisje op het kerkhof is het startpunt van het 12 kilometer lange ‘Leedaanzeggerspad'. Het is een route die in de 19e eeuw, toen telefoon, telegraaf en smartphone nog niet werden gebruikt, gelopen werd door een 'leedaanzegger'. Zijn taak: in Noordwijk en omgeving deur aan deur te berichten van iemands verscheiden. Vergezel de brave borst op zijn route en volg met hem het pad over nog bestaande en verdwenen wegen. En bedenk: ‘De mortuis nil nisi bene'.
Verhaal
De geschiedenis van de Groninger kerken bestaat niet alleen uit jaartallen, bouwstijlen en orgels. Elke kerk vertelt zijn eigen verhaal, over stenen duivels, hostiewonderen, onthoofde heilige of beenderen die in de kerkmuur werden gemetseld. Dit zijn niet alleen spannende verhalen, maar ze laten ook zien hoe rijk de historie is van het Groningerland. En ze plaatsen de kerk in de loop van de geschiedenis.
Lees meer